Zasiedzenie rzeczy ruchomych może nastąpić po upływie 3 lat nieprzerwanego posiadania rzeczy w dobrej wierze, bądź po upływie 6 lat nieprzerwanego posiadania rzeczy w złej wierze. Różnica w długości tych okresów wynika z charakterystyki rzeczy ruchomych, które są łatwiejsze do utracenia lub zniszczenia niż nieruchomości. 3. Nasi adwokaci prowadzą sprawy związane ze służebnościami drogi koniecznej zarówno w Krakowie jak i okolicach. Wieloletnie doświadczenie w prowadzeniu tego typu spraw pozwala nam pomagać Państwu na każdym etapie postępowań związanych ze służebnościami drogi koniecznej. Zapraszamy do kontaktu. sprawdź na mapie. Spadkobranie a zasiedzenie. Sam fakt dokonania podziału spadku pomiędzy Pana ojcem a jego siostrą nie przesądza o niemożności zasiedzenia, gdyż istotą zasiedzenia jest fakt, iż mimo że nie ma tytułu prawnego do posiadania nieruchomości, nieruchomość przechodzi na własność danej osoby, która ją posiadała. Liczy się przede Jestem adwokatem specjalizującym się w prawie cywilnym, między innymi w sprawach o zasiedzenie. Współautorem bloga jest adwokat Michał Górski, doktor nauk prawnych. Szerzej przedstawiamy się Czytelnikom w sekcji "o nas". Zapraszamy do kontaktu, jak również na naszego drugiego bloga o odszkodowaniu od Państwa (gminy, powiatu) . Posiadając legitymację do wystąpienia do sądu z roszczeniem o stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości, należy pamiętać o kilku kwestiach. Przede wszystkim podanie należy złożyć we właściwym sądzie rejonowym dla miejsca położenia nieruchomości. Konieczne jest dołączenie do wniosku szeregu dokumentów. Przede wszystkim istotny Nawet nie mając orzeczenia sądu stwierdzającego zasiedzenia możecie się powoływać, iż ono nastąpiło broniąc się przed wskazanym powództwem w postępowaniu o wydanie nieruchomości – jest to tzw. zarzut zasiedzenia, uznawany za dopuszczalny (tak. np. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 stycznia 2008 r. sygn. akt: III CSK 199 KGn3dxB. Grunt, budynek, lokal – każą nieruchomość można nabyć przez zasiedzenie. To sposób nabycia własności na skutek upływu czasu. Jeżeli nie posiadasz tytułu prawnego do nieruchomości, ale zachowujesz się jak właściciel, to możesz ją zasiedzieć, a więc nabyć legalnie i bezpłatnie. Zasiedzenie dotyczy też ruchomości. NIERUCHOMOŚCI BEZ WĄTPLIWOŚCIBlog dla kupujących, inwestujących i wynajmujących. Wskazuję rozwiązania najczęstszych problemów, podpowiadam jak rozwiać prawne wątpliwości. Photo by Tom Rumble on Unsplash Zasiedzenie polega na tym, że posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa jej własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Posiadacz samoistny to nikt inny, jak osoba, która rzeczą faktycznie włada jak właściciel. Natomiast po upływie lat 30 posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze (§ 2). Jeżeli właściciel nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, jest małoletni, zasiedzenie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem 2 lat od uzyskania pełnoletności przez właściciela (art. 173 Domniemania przysługujące właścicielowi mogą być obalone na podstawie dowodu przeciwnego przeprowadzonego przez osobę powołującą się na zasiedzenie. Taką osobę obciąża też dowód, że właściciel ustąpił wobec niej z woli władania co do całości prawa. Długotrwała utrata posiadania przez właściciela może prowadzić nawet do utraty prawa, jednak skutki posiadania rzeczy przez osobę nielegitymującą się do niej tytułem prawnym są skierowane przeciwko takiej tylko osobie, która legitymuje się prawem własności, lecz z prawa tego nie korzysta (postanowienie SN z dnia 21 października 2011 r., IV CSK 24/11, LEX nr 1147772). Do zgłoszenia wniosku o stwierdzenie zasiedzenia własności uprawniony jest każdy zainteresowany (art. 609 § 1 Zainteresowanym wnioskodawcą może być osoba, która dokonuje zasiedzenia, jej spadkobierca lub wierzyciel itd. W postępowaniu będą również uczestniczyć: obecny właściciel lub jego następcy prawni i inne osoby zainteresowane. Jeżeli miejsce pobytu właściciela rzeczy nie jest znane, można w trybie art. 143 i n. ustanowić kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Zasiedzenie – Kancelaria w Bydgoszczy Wniosek o wszczęcie postępowania w tej sprawie powinien odpowiadać wymogom pisma procesowego (art. 126 a także zawierać dodatkowe elementy określone w przepisach kodeksu postępowania cywilnego przewidziane dla pozwu (art. 187 z uwzględnieniem specyfiki postępowania nieprocesowego (np. należy wymienić zainteresowanych w sprawie). W tym zakresie należy wskazać dwie składowe treści pisma: 1)część obligatoryjną, tzn. taką, która jest niezbędna dla jego skuteczności; w tej części powinno się znaleźć: -dokładnie określone żądanie; -przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu; 2)część fakultatywną, tzn. wnioski, które wnioskodawca może zawrzeć, jeżeli mają znaczenie w jego sytuacji; katalog elementów wchodzących w skład części fakultatywnej jest otwarty z uwagi na bogactwo przypadków, które mogą zaistnieć; do składowych tych należą w szczególności wnioski o: -wezwanie na posiedzenie wskazanych przez wnioskodawcę świadków i biegłych; -przeprowadzenie innych środków dowodowych (np. zażądanie od osoby trzeciej dokumentu będącego w jej posiadaniu). Zgodnie z art. 126 § 2 gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, obok oznaczenia miejsca zamieszkania lub siedziby i adresów stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników powinno dodatkowo zawierać: 1)numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go, nie mając takiego obowiązku, lub 2)numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo albo uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który wcześniej nie złożył pełnomocnictwa. Od dnia 8 września 2016 r., jeżeli pełnomocnik dokonał wyboru wnoszenia pism za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa wnosi się za pośrednictwem tego systemu. Do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom, a ponadto jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Od dnia 8 września 2016 r. do pisma procesowego wnoszonego za pośrednictwem systemu teleinformatycznego dołącza się poświadczone elektronicznie odpisy załączników. Pismo procesowe wniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego opatruje się bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP. Do wniosków, dotyczących nieruchomości ujawnionych w księdze wieczystej lub dla których prowadzony jest zbiór dokumentów, należy dołączyć odpis księgi wieczystej albo zaświadczenie o stanie prawnym, jaki wynika ze zbioru dokumentów (art. 607 W tych sprawach właściwy jest sąd położenia rzeczy (art. 606 Jeżeli wnioskodawca nie wskazuje innych zainteresowanych, orzeczenie może zapaść dopiero po wezwaniu innych zainteresowanych przez ogłoszenie. Sąd może zarządzić ogłoszenie również w innych wypadkach, jeżeli uzna to za wskazane. Ogłoszenie powinno zawierać dokładne określenie rzeczy, imię i nazwisko posiadacza rzeczy, a jeżeli chodzi o rzeczy ruchome – również jego miejsce zamieszkania. W zakresie nieuregulowanym w rozdziale o zasiedzeniu do ogłoszenia i orzeczenia stosuje się odpowiednio przepisy o stwierdzeniu nabycia spadku i przedmiotu zapisu windykacyjnego (art. 610 § 1 Jeżeli w terminie wskazanym w ogłoszeniu nikt się nie zgłosi albo zgłaszający się nie wykaże własności, sąd stwierdzi zasiedzenie, jeżeli zostało ono udowodnione. Sądem właściwym rzeczowo jest sąd rejonowy (art. 507 Sprawy z zakresu prawa rzeczowego rozpoznawane są na rozprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 608 Od wniosku w tej sprawie pobiera się stałą opłatę sądową w kwocie 2000,00 zł (art. 40 Natomiast opłatę stałą w kwocie 200 zł pobiera się od wniosku o stwierdzenie nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie (art. 39 ust. 1 pkt 3 Masz pytanie lub wątpliwości? Skontaktuj się z autorem artykułu: @ Darmowe konsultacje dla frankowiczów Dołącz do newslettera, warto! Bezpłatne wzory pism, przydatne wskazówki prawne i porady – dołącz do nas i dopisz swój e-mail do newslettera Działam… Sukces! Jesteś z nami, otrzymasz dodatkowe bezpłatne materiały Zasiedzenie nieruchomości wymaga złożenia odpowiedniego wniosku do sądu, który musi potwierdzić nabycie prawa wskutek zasiedzenia. Jak napisać i gdzie złożyć wniosek o stwierdzenie zasiedzenia? Kiedy składać wniosek?Nabycie własności wskutek zasiedzenia następuje z mocy prawa. Oznacza to, że następuje ono nie na mocy orzeczenia sądowego, lecz wskutek spełnienia przesłanek wynikających z przepisów Kodeksu cywilnego. Niezależnie od tego wymagane jest złożenie odpowiedniego wniosku do sądu. Orzeczenie o stwierdzeniu nabycia ma tu jednak jedynie charakter potwierdzenia określonego stanu faktycznego (tego iż zasiedzenie nastąpiło). Tym samym wniosek o stwierdzenie zasiedzenia należy złożyć wtedy, gdy spełnione zostaną warunki wynikające z Kodeksu odniesieniu do własności nieruchomości zgodnie z art. 172 ust. 1 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od 20 lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Jeżeli mamy do czynienia z posiadaczem w złej wierze, wtedy okres zasiedzenia wynosi 30 Jakie są warunki zasiedzenia nieruchomości? Jak napisać wniosek?Postępowanie stwierdzające zasiedzenie wszczyna się na wniosek osoby zainteresowanej. We wniosku należy oznaczyć, oprócz wnioskodawcy, także wszystkie osoby zainteresowane w sprawie. Zgodnie z art. 510 Kodeksu postępowania cywilnego będzie to każdy czyich praw dotyczy wynik postępowania. W przypadku zasiedzenia będą to prawowici właściciele zasiedzianej nieruchomości, jak również ich właściwej treści wniosku należy wskazać czego domaga się wnioskodawca. W tym przypadku będzie to żądanie stwierdzenia zasiedzenia prawa własności określonej o stwierdzenie, iż wnioskodawca nabył z dniem ………….. poprzez zasiedzenie własności nieruchomości położonej w ……………, dla której Sąd Rejonowy w …………. prowadzi księgę wieczysta numer …………………POBIERZ WZÓR: Wniosek o zasiedzenie Uzasadnienie i załączniki W interesie wnioskodawcy jest przede wszystkim wskazanie okoliczności, które dowodzą spełnienie przesłanek uzasadniających stwierdzenie zasiedzenia. W tej mierze warto przedstawić wszelkie dowody, które będą świadczyły o posiadaniu nieruchomości przez odpowiedni okres tej mierze pewnym ułatwieniem będą domniemania prawne wynikające z Kodeksu cywilnego, tj. domniemanie posiadania samoistnego (art. 339), ciągłości posiadania (art. 340), jak również domniemanie dobrej wiary (art. 7).Zobacz: Co może być dowodem w sprawie?Dowodem na posiadanie samoistne mogą być kwity potwierdzające zapłatę podatku od nieruchomości. Na potwierdzenie posiadania samoistnego oraz upływu wymaganego okresu można przytaczać także inne dowody, jak np. zeznania tym do wniosku należy również dołączyć określone załączniki. Zgodnie z art. 607 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku wniosku dotyczącego nieruchomości niezbędne będzie dołączenie odpisu księgi wieczystej albo zaświadczenia o stanie prawnym, jak wynika ze zbioru dokumentów. Oprócz tego wnioskodawca powinien również dołączyć mapę nieruchomości sporządzoną według zasad obowiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych. Gdzie złożyć wniosek?Stwierdzenie zasiedzenia nieruchomości następuje w ramach postępowania nieprocesowego. W przypadku zasiedzenie będzie to sąd rejonowy w okręgu którego położona jest nieruchomość (art. 606 Kodeksu postępowania cywilnego).Zobacz: Do jakiego sądu skierować pozew lub wniosek?Przy składaniu wniosku nie należy zapomnieć o uiszczeniu opłaty. W przypadku zasiedzenia ma ona stałą wysokość i wynosi 2 tys. zł. Odpowiedzi 118 Dodano 12 l Ostatniej odpowiedzi 12 l Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-honefoss Gość -praw-emilia g. Gość -praw-emilia g. Gość -praw-honefoss Gość -praw-emilia g. Gość -praw-atenka00 Gość -praw-emilia g. Gość -praw-honefoss Gość -praw-emilia g. Gość -praw-honefoss Zdarza się, że ktoś korzysta z cudzego domu, mieszkania czy też zajmuje całość bądź część nie swojej działki. Nie zawsze robi to za zgodą czy nawet wiedzą właściciela. Taka sytuacja może doprowadzić do zasiedzenia własności nieruchomości, tym samym do bezpowrotnego utracenia własności przez dotychczasowe właściciela. Co więcej, „poszkodowany”, który utracił własność nie może domagać się zapłaty ceny za nieruchomość. Ważne jest wtedy przerwanie zasiedzenia. Jak nie dopuścić do zasiedzenia własności nieruchomości?Warunki zasiedzenia Zasiedzenie nieruchomości jest możliwe, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:określony osoba faktycznie włada nieruchomością bądź jej częścią;władztwo to ma formę posiadania samoistnego;posiadanie samoistne trwa nieprzerwanie przez 20 albo 30 samoistne jest określane mianem właścicielskiego. Posiadacz nieruchomości podejmuje wówczas takie czynności, które składają się na wykonywanie prawa własności – dba o nieruchomość, płaci podatki, inwestuje w nią itp. Posiada nieruchomość dla siebie, jakby był jej właścicielem, manifestuje to na zewnątrz, względem innych osób, instytucji. Jeśli posiadacz wszedł w posiadanie w dobrej wierze, wówczas zasiedzenie następuje po upływie 20 lat nieprzerwanego posiadania nieruchomości. Jeśli natomiast objął władztwo w złej wierze, wymaga się upływu aż 30 lat. Kiedy nie dojdzie do zasiedzenia?Właściciel nieruchomości może bronić się przed utratą własności przede wszystkim w ten sposób, że wykaże, że nie są spełnione wymagane prawem warunki nie straci nigdy prawa własności w wyniku zasiedzenia, jeśli osoba, która posiada jego rzecz nie jest posiadaczem samoistnym. Dysponowanie nieruchomością może być wykonywane w formie np. posiadania zależnego. Przykładowo, właściciel wynajmuje lokal mieszkalny. Najemca jest posiadaczem zależnym, nie włada rzeczą jak właściciel, dla siebie, ale korzysta z rzeczy na podstawie umowy. Nawet, gdyby dysponował lokalem w ten sposób przez 20 czy 30 lat, nigdy nie uzyska własności nieruchomości w wyniku pamiętać o tym, że posiadanie zależne może przekształcić się w posiadanie samoistne – zależy to od okoliczności sprawy i postawy samego posiadacza. Gdyby wspomniany wcześniej najemca lokalu nagle przestał płacić czynsz, urwał kontakt z właścicielem, zaczął w relacjach zewnętrznych zachowywać się jak właściciel, wówczas jego posiadanie mogłoby przybrać formę posiadania samoistnego. Przykład mieszkania zaczyna płacić podatek od nieruchomości (obowiązek podatkowy ciąży na właścicielu, a nie najemcy), wobec różnych osób czy instytucji podaje się za właściciela lokalu, dokonuje w nim istotnych inwestycji bez zgody właściciela lokalu. Do takiej sytuacji może dojść zwłaszcza wtedy, gdy np. właściciel zmarł, a jego spadkobiercy nie zgłaszają się do najemcy. Grozi to tym, że taka osoba z upływem terminu zasiedzenia przejmie własność nieruchomości. Z drugiej strony, w orzecznictwie wskazuje się, że samo tylko opłacanie podatku od nieruchomości nie świadczy jeszcze o samoistności posiadania, jednak jest to istotna okoliczność, która powinna podlegać analizie łącznie ze wszystkimi innymi faktami, które stanowią podstawę oceny prawnej charakteru posiadania nieruchomości (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt. II CSK 231/17).Kiedy 20 lat, a kiedy 30 lat?Właściciel może bronić się przed utratą własności również w ten sposób, że wykaże, iż posiadacz samoistny do zasiedzenia potrzebuje 30 lat nieprzerwanego okresu posiadania, a nie 20 lat, z uwagi na to, że uzyskał posiadanie w złej, a nie dobrej wierze (art. 172 Kodeksu cywilnego).W dobrej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo błędnie przypuszcza, że prawo to mu przysługuje, jeśli tylko owe błędne przypuszczenie w danych okolicznościach sprawy uznać należy za złej wierze natomiast jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że własność mu nie przysługuje albo też wprawdzie nie ma takiej świadomości, jednakże jego niewiedza nie jest usprawiedliwiona na podstawie okoliczności sprawy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 marca 2018 r. sygn. akt V AGa 336/2018).Przykład posiadacza w złej wierze należy uznać osobę, która „nabyła” nieruchomość na podstawie umowy sporządzonej bez zachowania formy aktu notarialnego. Do zasiedzenia nieruchomości potrzeba wtedy 30 lat, a nie 20 lat pomocnym narzędziem prawnym w rękach właściciela umożliwiającym mu ochronę jego prawa własności są czynności pozwalające na przerwanie zasiedzenia. Jeśli takie przerwanie zasiedzenia będzie miało miejsce, termin zasiedzenia będzie biegł na nowo, co w praktyce uniemożliwi posiadaczowi zasiedzenie terminu zasiedzenia przerywa się przede wszystkim przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania spraw danego rodzaju albo przed sądem polubownym, dokonaną bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługującego prawa. Najbardziej klasycznym przykładem takiej czynności jest pozew do sądu o wydanie 10 lat właściciel gruntu bez jakiejkolwiek umowy zajmuje część działki swojego sąsiada. Wchłonął ten teren do swojej posesji stawiając ogrodzenie, we wszystkich dokumentach wykazuje, że jest jego właścicielem, płaci większy podatek od nieruchomości. Właściciel zajętej części działki może wnieść pozew o wydanie nieruchomości. Wniesienie takiego powództwa będzie skutkować tym, że nastąpi przerwanie zasiedzenia a sprawy spadkoweCzęsto do zasiedzenia dochodzi w relacjach rodzinnych, np. po śmierci spadkodawcy. Jeden ze spadkobierców zajmuje dom rodzinny, który wszedł do spadku, drugi nie interesuje się sprawą. Pierwszy spadkobierca posiada całą nieruchomość, mieszka w niej, dba o nią, płaci w całości podatki i inne opłaty. W większości sytuacji po upływie 30 lat nieprzerwanego posiadania doszłoby do zasiedzenia udziału we własności nieruchomości przysługującego drugiemu wniesienie sprawy do sądu o stwierdzenie nabycia spadku przez spadkobiercę nieposiadającego nieruchomości nie wystarczy, żeby nastąpiło przerwanie zasiedzenia. Podobnie, dokonanie wpisu w księdze wieczystej i ujawnienie prawa własności dwóch właścicieli (spadkobierców) również nie wywoła takiego skutku, ze nastąpi przerwanie zasiedzenia. Czynności te nie zmierzają bezpośrednio do pozbawienia posiadacza samoistnego posiadania ponad przysługujący mu udział."W stosunkach między spadkobiercami do przerwania biegu zasiedzenia prowadzi przykładowo złożenie wniosku o dział spadku" (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt III CSK 41/07).Działania po upływie terminu zasiedzeniaCzynności podejmowane po upływie 20 lat (przy dobrej wierze) albo 30 lat (przy złej wierze) nieprzerwanego posiadania samoistnego nie doprowadzą do przerwania zasiedzenia, będą bezskuteczne, spóźnione. Do zasiedzenia dochodzi bowiem z mocy samego prawa, z chwilą upływu terminu. Z tym momentem posiadacz nabywa prawo własności. Osoba, która wcześniej była właścicielem nie może zatem nawet z formalnego punktu widzenia wnieść po tym terminie np. powództwa o wydanie nieruchomości, gdyż utraciła wspomniane prawo własności. Ochrona właściciela - osoby małoletniejW pewnych przypadkach właściciel nieruchomości może mieć więcej czasu na przerwanie zasiedzenia nieruchomości. Jeżeli właściciel nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, jest małoletni, zasiedzenie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem dwóch lat od uzyskania pełnoletności przez właściciela (art. 173 Kodeksu cywilnego).W okresie małoletności to przedstawiciele ustawowi (np. rodzice) mają obowiązek należytego dbania o majątek osoby małoletniej. Nie zawsze jednak robią to prawidłowo i można wyobrazić sobie sytuacje, gdy np. rodzice nie zadbali o przerwanie zasiedzenia nieruchomości należącej do ich dziecka, którą dysponuje ktoś inny. Niezależnie zatem od tego, przez jaki okres posiadacz samoistny dysponuje nieruchomością, tak długo jak właściciel jest małoletni (plus dodatkowo dwa lata), zasiedzenie nie będzie dziecko otrzymało w 2016 r. w spadku po dziadku niewielką działkę. Działka ta została „na dziko” zajęta przez właściciela sąsiedniej nieruchomości, który gospodaruje na niej od 1987 r. Sąsiad działkę ogrodził, zabudował budynkiem gospodarskim, płaci od niej podatki. Teraz sąsiad chce doprowadzić do stwierdzenia zasiedzenia nieruchomości twierdząc, że w 2017 r. upłynął 30-letni okres posiadania wymagany do zasiedzenia w złej wierze. Niezależnie od okoliczności sprawy, bieg terminu zasiedzenia nie może jeszcze nastąpić, gdyż od 2016 r. właścicielem działki jest osoba sposoby ochrony własności przed zasiedzeniemJakie jeszcze czynności może podjąć właściciel, aby nastąpiło przerwanie zasiedzenia? Nastąpi to wtedy, gdy:dojdzie do zawezwania do próby ugodowej: „Zawezwanie posiadacza nieruchomości do próby ugodowej na podstawie art. 184 i nast. Kodeksu postępowania cywilnego w sprawie wydania nieruchomości przerywa bieg terminu zasiedzenia” (uchwała SN z dnia 28 czerwca 2006 r., sygn. akt III CZP 42/06);zostanie wniesiony pozew o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym;zostanie złożony wniosek współwłaściciela o zniesienie współwłasności nieruchomości w stosunku do innego współwłaściciela, który jest posiadaczem nieruchomości (postanowienie SN z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. akt III CSK 41/07).Tylko właściciel może przerwać zasiedzenieCo istotne, przerwanie zasiedzenia nieruchomości może nastąpić tylko wtedy, gdy czynności są podejmowane przez właściciela nieruchomości. Tym samym skutek ten nie nastąpi, jeśli czynności prawnej dokona inny podmiot. Przykładowo, wytoczenie powództwa o wydanie nieruchomości przez osobę niebędącą właścicielem przeciwko posiadaczowi samoistnemu nie przerywa biegu zasiedzenia (uchwała SN z dnia 14 kwietnia 2018 r., sygn. akt III CZP 100/17). Samo nabycie prawa własności rzeczy przez zasiedzenie jest BEZPŁATNE i dzieje się z mocy prawa po spełnieniu wszystkich warunków przewidzianych przez prawo o których pisałem w artykułach o posiadaczu samoistnym oraz różnicy pomiędzy posiadaczem samoistbyn w dobrej wierze, a samoistnym w złej wierze. Aby jednak uzyskać oficjalne potwierdzenie zasiedzenia, trzeba skierować sprawę do Sądu – a to już kosztuje… Szczególnie kosztowne jest postępowanie dotyczące zasiedzenia nieruchomości – należy się liczyć z wydatkami rzędu od kilku tysięcy do nawet kilkunastu tysięcy w szczególnie skomplikowanych sprawach o dużej wartości. Ale pamiętaj, że koszty związane ze sprawą o zasiedzenie są najczęściej i tak dużo mniejsze od wartości nieruchomości, którą można stracić! W tym artykule chciałbym więc przedstawić, co składa się na najważniejsze koszty sprawy o zasiedzenia, żebyś mógł je sobie orientacyjnie wyliczyć. Pamiętaj! Jeśli znajdujesz się w trudnej sytuacji majątkowej, razem z wnioskiem o zasiedzenie możesz złożyć w Sądzie bezpłatny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Więcej piszę o tym na moim drugim blogu poświęconym odszkodowaniu od Skarbu Państwa (gminy, powiatu): Zwolnienie z kosztów sądowych w postępowaniu o odszkodowanie od Skarbu Państwa (gminy, powiatu). Co więc składa się na koszty ponoszone przez wnioskodawcę w sprawie o stwierdzenie zasiedzenia? Opłata sądowa Jak w każdej cywilnej sprawie, tak również w przypadku zasiedzenia, należy się liczyć z koniecznością poniesienia opłaty sądowej. Opłata sądowa w sprawach o zasiedzenie jest uregulowana w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (dalej: ustawa o kosztach). Opłata jest stała, niezależna od wartości rzeczy i wynosi obecnie: – 2000 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie nieruchomości (czyli zasiedzenia działki, zasiedzenia gruntu, itp.), co wynika z art. 40 ustawy o kosztach, – 200 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie służebności gruntowej, co wynika z art. 39 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach, – 40 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie służebności przesyłu (tak uznał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 18 czerwca 2010 r., V CZ 38/10 powołując się na art. 23 pkt 1 ustawy o kosztach), – 40 zł w przypadku wniosku o zasiedzenie rzeczy ruchomej, co wynika z art. 23 pkt 1 ustawy o kosztach. UWAGA!!! Rząd ma w planach zmiany w opłatach sądowych o zasiedzenie – w niektórych wypadkach wzrosną one nawet pięćdziesięciokrotnie, a w niektórych obniżą się czterokrotnie (więcej przeczytasz w artykule pt. Projektowane zmiany w opłatach sądowych w sprawach o zasiedzenie). Koszty pomocy prawnej W przypadku bardziej skomplikowanych spraw, także kiedy zasiedzenie dotyczy rzeczy o znacznej wartości, warto zapewnić sobie pomoc profesjonalnego prawnika – adwokata lub radcy prawnego, który specjalizuje się w sprawach o zasiedzenie. Dlaczego warto skorzystać? Bo nieprofesjonalne przygotowanie wniosku o zasiedzenie, brak wskazania właściwych dowodów czy też brak znajomości procedury sądowej często prowadzi do przegrania sprawy o zasiedzenie. Koszty pomocy prawnej są ustalane indywidualnie z prawnikiem i zależą od stopnia skomplikowania sprawy oraz przewidywanego nakładu pracy. Dodatkowe koszty, które mogą się ale nie muszą pojawić w sprawie o zasiedzenie: Koszty ogłoszeń Kiedy nie jest znany właściciel rzeczy albo nieznani są jego spadkobiercy, Sąd zarządzi na koszt wnioskodawcy zamieszczenie stosownego ogłoszenia w ogólnopolskiej prasie (na przykład Gazecie Wyborczej lub Rzeczpospolitej). Minimalny koszt takiego ogłoszenia wynosi około 650-750 zł w zależności od gazety i długości ogłoszenia. Koszty kuratora Z kolei, gdy nie jest znane miejsca zamieszkania formalnego właściciela rzeczy, konieczne jest złożenie wniosku o ustanowienie kuratora, który będzie reprezentował interesy nieobecnego właściciela w trakcie sprawy o zasiedzenie. Wynagrodzenie kuratora jest również pokrywane z zaliczki uiszczonej na wezwanie Sądu przez wnioskodawcę. Kuratorem, w zależności od przyjętej praktyki w danym sądzie, zostają pracownicy sekretariatu sądowego, aplikanci radcowscy i adwokaccy albo adwokaci lub radcowie Wysokość wynagrodzenia kuratora zależy od: tego, czy jako kurator wyznaczony został adwokat lub radca prawny czy też inna osoba (maksymalne stawki wynagrodzenia dla adwokatów lub radców są dwa razy wyższe niż innych kuratorów), stopnia zawiłości i nakładu pracy kuratora, wartości rzeczy, którą wnioskodawca chce zasiedzieć (tak zwana wartość przedmiotu sporu). Przepisy określają tylko maksymalne stawki wynagrodzenia kuratora. Sąd może jednak przyznać mniejsze wynagrodzenie, a nawet zupełnie odstąpić od przyznania wynagrodzenia. W przypadku zasiedzenia nieruchomości maksymalne stawki jednorazowego wynagrodzenia dla kuratorów będących adwokatami i radcami prawnymi przed sądem rejonowym wynoszą: – 300 zł przy nieruchomości wartej od 1501 do zł, – 600 zł przy nieruchomości wartej od zł do zł, – zł przy nieruchomości wartej od zł do zł, – zł przy nieruchomości wartej od zł do zł, – zł przy nieruchomości wartej zł i więcej. W przypadku kuratorów niebędących adwokatami i radcami maksymalne stawki jednorazowego wynagrodzenia będą o połowę niższe. Koszty związane z oznaczeniem nieruchomości: Kiedy składa się w Sądzie wniosek o zasiedzenie nieruchomości, trzeba koniecznie przedstawić dokumenty, które dokładnie oznaczają tę nieruchomość. Poniższe zestawienie przedstawia minimum dokumentów, ale zdarza się, że niektóre Sądy, mogą żądać dodatkowej makulatury… Zdobycie tych dokumentów niestety też kosztuje. Najtaniej i najprościej jest wtedy, gdy wniosek o zasiedzenie obejmuje całą nieruchomość dla której prowadzona jest księga wieczysta. Wtedy wystarczy pójść do najbliższego Wydziału Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego i podając numer księgi wieczystej, poprosić o odpis zwykły księgi wieczystej. Ta przyjemność będzie kosztowała niestety trochę czasu i 30 zł za jeden odpis. Jeśli nieruchomość nie ma jednak księgi wieczystej, może wystarczyć załączenie do wniosku wypisu i wyrysu z mapy ewidencyjnej przeznaczonych dla celów wieczystoksięgowych (prawnych), pod warunkiem, że nieruchomość, która podlega zasiedzeniu pokrywa się z działką lub działkami z ewidencji gruntów. Kosztuje to 120 zł za pierwszą działkę, budynek lub lokal i 12,00 zł – za każdą następną działkę, budynek lub lokal. W pozostałych wypadkach będzie konieczne sporządzenie prywatnie tak zwanej mapy nieruchomości do celów prawnych (sądowych) przez uprawnionego geodetę, za co znowu zapłaci wnioskodawca. Koszt wykonania takiej mapy będzie zależny od cen konkretnej pracowni geodezyjnej, od nakładu pracy potrzebnej do jej wykonania oraz położenia nieruchomości, ale raczej trzeba się liczyć z wydatkiem powyżej 1000 złotych. Podatek od zasiedzenia i inne opłaty Kiedy już uda Ci się uzyskać prawomocne sądowe postanowienie stwierdzające zasiedzenie, swoim szczęściem będziesz musiał się podzielić z Urzędem Skarbowym…:( Co do zasady podatek od zasiedzenia wynosi 7 % wartości rzeczy. Jeśli jednak Sąd stwierdził zasiedzenie na Twojego spadkodawcę, nie będziesz już musiał płacić podatku od zasiedzenia, ale podatek od spadków i darowizn, który daje możliwości uzyskania zwolnienia dla najbliższej rodziny. Koszty związane z księgą wieczystą Jeśli nieruchomość jest wpisana do księgi wieczystej, musisz również złożyć wniosek o wpisanie swojego prawa własności do księgi wieczystej, dołączając do wniosku odpis postanowienia Sądu – dzięki temu twój portfel zmniejszy się o 200 zł, które wydasz na opłatę sądową… Gdy nieruchomość nie ma księgi wieczystej, to mając w garści prawomocne postanowienie o zasiedzeniu nieruchomości, księgę wieczystą warto założyć. Związane z tym koszty to: 60 zł opłaty za założenie księgi wieczystej plus 200 zł za wpisanie prawa własności. Księga wieczysta zwiększy atrakcyjność nieruchomości w oczach potencjalnych przyszłych kupców, a ponadto umożliwi zaciąganie kredytu hipotecznego. Jak widać, zwłaszcza koszty związane ze stwierdzeniem zasiedzenia nieruchomości nie są małe. Warto jednak pamiętać, że istnieje szansa, że w razie wygrania sprawy Sąd zasądzi od przeciwnika procesowego całość lub przynajmniej część poniesionych przez wnioskodawcę kosztów (w szczególności opłaty sądowej, kosztów ogłoszeń, kosztów adwokackich). Ma to miejsce zwłaszcza wtedy, gdy przeciwnik procesowy (najczęściej będzie nim formalny właściciel) podejmie aktywną obronę przed zasiedzeniem. Poza tym warto jeszcze raz przypomnieć, że koszty sprawy o zasiedzenie najczęściej są i tak dużo niższe od wartości nieruchomości, którą bez sądowego stwierdzenia zasiedzenia można stracić.

jak wygrać sprawę o zasiedzenie