To przerażające, gdy twój pies nagle wygląda na pijanego, nie może chodzić, rozwija szybkie, nienormalne ruchy gałek ocznych (tzw. oczopląs) i upada na bok. Kiedy tak się dzieje, jedną z powszechnych łagodnych przyczyn może być „stara choroba przedsionkowa psa”. … Każdy normalny szczeniak potrafi, gdy już dorósł do biegania i stawania na tylnych łapach, trącać własną przednią łapą pysk dorosłego psa. To także prośba o pokarm; ma to samo znaczenie co lizanie w kącik pyska. Dorosły pies przynosi malcom jedzenie nie w reklamówce, ale we własnym żołądku i regurgituje głodnym szczeniętom. Co zrobić, jeśli nasz pies ma 5 palców na tylnej łapie ; Czy zastanawiałeś się kiedyś, ile palców ma pies? Może nie wiesz tego dokładnie. Szczenięta mają 5 palców na przednich łapach i 4 na tylnych łapach. Pies przez dłuższy czas nie jest w stanie utrzymać ciężaru na tylnych łapach. Nawet po podniesieniu pies nie jest w stanie stać bez podparcia i upadnie. Nietrzymanie moczu i jelit. Słabość zaczyna się w ramionach, powodując osłabienie frontonu. Natomiast na tylnich łapach jest taka zmiana wypukła czerwona. Jak ja znalazłem to był z niej wyciek taki ropny teraz w środku robi się strupek ale i tak jest to bardzo czerwone . Pies był kastrowany z powodu zmiany na jądrze. Po kastracji pies dostał zapalenia uszu a później na ciele powychodzila ropa . Łapa psa składa się z pięciu podstawowych części: (A) pazur, (B) opuszki palców, (C) śródręcza (na przednich łapach) i śródstopia (na tylnych łapach) opuszka, (D) racic pazur, (E) nadgarstek Podkładka. Poduszki śródręcza, śródstopia i palców pełnią funkcję podkładek nośnych, amortyzujących wstrząsy. Jaka jest dodatkowa rzecz na łapie psa? […] x2x1DEI. Mam trzynastoletnią suczkę średniej wielkości (od dawna jest otyła). Wiadomo było, że w końcu kiedyś będzie miała problemy ze stawami przez swoją wagę. Na przykład teraz, jak wchodzi po schodach to najpierw podnosi tylną prawą łapę, a potem dociąga lewą. Od dawna też dostaje suplementy na stawy, które według mnie działają. W każdym bądź razie chodzi o to, że ok. 2 lata temu przez krótki czas miała niedowład tylnych łap. Nagle wstała z pozycji leżącej i zerwała się do biegu i wtedy zauważyłem, że nie mogła utrzymać się na tylnych łapach, chwiała się. Zdaje mi się, że bardziej rzucało ją w lewą stronę, czyli chyba słabszą miała tę łapę lewą, którą dociąga wchodząc po schodach. Ale minęło jakieś 15-30 minut i wszystko jej przeszło, zaczęła chodzić normalnie, jak gdyby nic się nie stało. Teraz po mniej więcej dwóch latach znowu miała taki sam "atak". Czyli znowu chwiała się na tylnych łapach, nie mogła się na nich utrzymać i leciała na lewo, czyli na tę łapę, którą dociąga wchodząc po schodach. Chociaż na 100% nie jestem pewny czy to był chwilowy niedowład obu tylnych łap, czy może tylko jednej - lewej. Trudno powiedzieć. No i tak, jak za pierwszym razem, kiedy po raz pierwszy jej się to zdarzyło ok. 2 lata temu, tak i teraz po około 20-40 minutach wszystko jej przeszło i zaczęła chodzić normalnie. Nie chwieje się i biega. Wygląda OK. Postanowiłem o to zapytać bo wydaje mi się to nieco dziwne, że te jej "ataki" niedowładu łap trwają tylko chwilę, a potem wszystko wraca do normy. Z reguły, jak czytam o psach, które mają problemy z chodzeniem, to mają one te problemy cały czas, a nie tylko przez kilkanaście minut. U mojej suczki zdarzyło się to dwa razy na przestrzeni 2 lat i trwało tylko przez kilkadziesiąt minut. Czy miała Pani już takie przypadki psów, u których zdarzał się tylko chwilowy niedowład łap lub jednej łapy, a potem pies znów poruszał się normalnie? Czy to możliwe, że coś w kręgosłupie lub biodrze się u niej przesunęło np. podczas wstawania z pozycji leżącej, i tylko przez chwilę jej przeszkadzało? Cytat Inicjator dyskusji Opublikowany : 10/07/2021 20:56 Dzień dobry,Biorąc pod uwagę wieku suczki oraz jej problemy z wagą, objawy przez Pana opisywane w pierwszej kolejności mogłyby wskazywać na chorobę zwyrodnieniową stawów lub kręgosłupa. W takiej sytuacji objawy bólowe w tym neuralgie mogą manifestować się przewlekłym dyskomfortem widocznym w sposobie poruszaniu się, pokonywania przeszkód np schodów, wstawania, ale również mogą mieć charakter krótkich nagłych ataków. Najczęściej dzieje się na skutek ucisku, drażnienia nerwów np przez wyrośla kostne osteofity, wypukliny krążków międzykręgowych, czy zmiany pourazowe w obrębie samych zakończeń do diagnostyki w przychodni weterynaryjnej (po badaniu fizykalnym lekarz zadecyduje które z badań są niezbędne np RTG, MRI, badanie krwi być może oznaczanie hormonów tarczycy?)Na pewno już teraz powinien Pan pomyśleć o zmianie diety suczki i zwiększeniu jej codziennej dawki ruchu. Należy pamiętać że otyłość nie tylko nadmiernie obciąża organizm, ogranicza funkcje motoryczne, ale tkanka tłuszczowa jest istotnym mediatorem różnych czynników zapalnych które będą oddziaływać nie tylko na układ kostno -stawowy ale również oddechowy, krążeniowo- naczyniowy. Pozdrawiam specjalista chorób psów i kotów Kinga Wojtczak OdpowiedźCytat Opublikowany : 21/07/2021 08:15 Opublikowany przez: @kinga Dzień dobry,Na pewno już teraz powinien Pan pomyśleć o zmianie diety suczki i zwiększeniu jej codziennej dawki ruchu. Należy pamiętać że otyłość nie tylko nadmiernie obciąża organizm, ogranicza funkcje motoryczne, ale tkanka tłuszczowa jest istotnym mediatorem różnych czynników zapalnych które będą oddziaływać nie tylko na układ kostno -stawowy ale również oddechowy, krążeniowo- naczyniowy. Pozdrawiam specjalista chorób psów i kotów Kinga Wojtczak Jeśli chodzi o odchudzanie, to nigdy nie udało mi się jej odchudzić więcej niż 2kg. No właśnie zastanawiałem się czy pies z takimi problemami powinien chodzić więcej czy mniej. Z tego, co Pani pisze wychodzi, że więcej, chociaż widać, że chodzenie coraz bardziej ją męczy (głęboko oddycha i częściej się wlecze) A czy na przykład może biegać za rzucaną piłką? Wtedy zwykle zrywa się dość gwałtownie z miejsca, a to może być złe przy chorobie stawów czy kręgosłupa? Jeśli chodzi o suplementy to już od ponad roku dostaje Synoquin EFA. OdpowiedźCytat Inicjator dyskusji Opublikowany : 23/07/2021 07:44 Zapomniałem jeszcze zapytać o te nerwobóle i nagłe ataki, które sporadycznie się zdarzają, choć przypuszczam, że z czasem będą pojawiać się częściej. Czy w przypadku takiego starszego psa ze zmianami zwyrodnieniowymi, który męczy się już dość szybko, co widać po oddychaniu pozostaje już tylko leczenie suplementami, lekami przeciwbólowymi, ewentualnie zastrzykami z kwasu hialuronowego? Z tego co wiem Synoquin EFA to dobry lek. OdpowiedźCytat Inicjator dyskusji Opublikowany : 24/07/2021 07:23 Opublikowany przez: @Łukasz Zapomniałem jeszcze zapytać o te nerwobóle i nagłe ataki, które sporadycznie się zdarzają, choć przypuszczam, że z czasem będą pojawiać się częściej. Czy w przypadku takiego starszego psa ze zmianami zwyrodnieniowymi, który męczy się już dość szybko, co widać po oddychaniu pozostaje już tylko leczenie suplementami, lekami przeciwbólowymi, ewentualnie zastrzykami z kwasu hialuronowego? Z tego co wiem Synoquin EFA to dobry lek. Dzień dobryZwiększenie ilości/ intensywności ruchu zawsze musi być dostosowane do wieku zwierzęcia, jego ogólnej kondycji, ewentualnie chorób z jakimi się zmaga. Jeśli starszy pies podczas spaceru zieje, wolno się przemieszcza, często przysiada to najczęściej jest to oznaka bólu, niewydolności krążeniowo – oddechowej, rzadziej chorób metabolicznych np. niedoczynności tarczycy. Oczywiście mogą występować wszystkie te dolegliwości, co w przypadku starszych psów zwłaszcza większych ras, dość często się ustalić przyczynę, jak pisałam wcześniej niezbędne jest badanie kliniczne. Jeśli TEORETYCZNIE założymy, że w przypadku Pana suczki czynnikiem zniechęcającym do ruchu jest TYLKO ból, to najpierw trzeba ustalić jego źródło i zmniejszyć jego natężenie najczęściej dobierając odpowiednie leki, a dopiero później modyfikować intensywność ruchu czy wprowadzać ćwiczenia rehabilitacyjne. W przypadku stanów zapalnych układu kostno – stawowego i bólu znimi związanych, nigdy nie zaleca się wykonywania nagłych ruchów, jak szarpanie, zrywanie się, skakanie dlatego odradzam motywowanie do ruchu na “aport “ :). Synoquin to dobry suplement, ale zawsze tylko suplement. Zachęcam do bardziej holistycznego podejścia do lek. wet. Kinga Wojtczak OdpowiedźCytat Opublikowany : 01/08/2021 12:18 Niedowład u psa, który utrzymuje się krótkotrwale, spowodowany może być przez wiele czynników. Wywołać go mogą zarówno bardzo prozaiczne stany, jak również przewianie. Stanowić może też objaw ciężkiej choroby. Bez względu na to, co spowodowało chwilowy paraliż u psa, trzeba zgłosić się z pupilem do się nawet chwilowego paraliżu u psa będzie źródłem ogromnego niepokoju i strachu dla opiekunów. Co gorsza, za niedowład odpowiadać może wiele czynników i jednoznaczne określenie jego podłoża nierzadko stanowi spory problem. Sprawdź, czemu może towarzyszyć tymczasowy paraliż u psa i w jaki sposób pomóc pupilowi. Chwilowy niedowład kończyn u psa wpisuje się w obraz kliniczny padaczki. To jedna z częstszych chorób układu nerwowego u czworonogów. Dotyczy 3–5% wszystkich psów, lecz rasami o wzmożonej częstotliwości jej występowania są owczarek belgijski, wilczarz irlandzki, beagle, szpic fiński, berneński pies pasterski, golden retriever, keeshond, owczarek szetlandzki, wyżeł węgierski i włoski. Padaczka przybrać może rozmaitą postać. Zazwyczaj kojarzy się z drgawkami, które w rzeczywistości nie muszą występować. Zwierzę niekiedy na skutek ataku padaczkowego może doświadczyć krótkotrwałego paraliżu. Padaczka zwalczana jest lekami. Środki przeciwdrgawkowe przypisywane są czworonogom, u których ataki mają miejsce częściej niż raz w miesiącu lub przybierają charakter gromadny (więcej niż dwa ataki po sobie w ciągu doby). Chwilowy paraliż u psa? To mogą być problemy żołądkowe Niejednego psiego opiekuna zaskoczyć może, że chwilowy paraliż u psa może być związany z dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. Nagły paraliż u psa towarzyszyć może silnym bólom żołądka. Za ten stan odpowiada nagromadzenie gazów w przewodzie pokarmowym. Przypadłości tej nie towarzyszą zazwyczaj biegunka czy wymioty. Za to typowe jest odbijanie, nieprzyjemny zapach z pyska, głośne dźwięki dochodzące z jamy brzusznej (bulgotanie, burczenie, przelewanie). Nadmiar gazów może mieć różne podłoże. Wśród możliwych przyczyn wymienia się wolną perystaltykę jelit – zalegający w odbytnicy pokarm podlega przemianom metabolicznym, a to przyczynia się do powstania zbyt dużej ilości gazu,● za szybkie spożywanie posiłków, w wyniku czego pies połyka nadmierne ilości powietrza,● choroby trzustki czy zapalenie jelit,● nadmiar węglowodanów w u psa spowodowany nadmiarem gazów ustąpi wraz z likwidacją problemu głównego. Podstawą leczenia będzie odpowiednio zbilansowana dieta, regularne odżywianie i higiena jedzenia – wolne i dokładne przeżuwanie, w czym mogą pomóc miski spowalniające jedzenie. Lekarz może zalecić stosowanie środków przeciwbólowych i rozkurczowych, aby dolegliwości szybciej ustąpiły. Nagły niedowład nóg u psa – winowajcą przewianie Nagły niedowład nóg u psa pojawić się może jako konsekwencja przewiania. Co kryje się pod tym pojęciem? Przewianie to stan, do którego dochodzi wskutek działania na organizm zimnego powietrza. Wiatr ochładza ciało, przyczynia się do miejscowego obniżenia temperatury. W wyniku tego następuje osłabienie funkcjonowania układu odpornościowego, co sprzyja rozwojowi infekcji i stanu zapalnego mięśni czy nerwów. Poza krótkotrwałym niedowładem łap u psa przewianie może objawiać się: podwyższoną temperaturą ciała, dreszczami, bólem, obrzękiem, sztywnością i przykurczami mięśni. Przewianie utrzymuje się kilka dni. Z objawami walczy się przede wszystkim ciepłem. Rozgrzewające kompresy, ułożenie legowiska psa z dala od okien i drzwi, a blisko źródła ciepła, przykrywanie kocem mogą rozluźnić zesztywniałe mięśnie. Pomocne są również delikatne masaże. Niedowład kończyn u psa – neosporoza Neospora caninum to pasożyt kosmopolityczny, który jest przyczyną neosporozy. Psy są jedynymi stwierdzonymi żywicielami ostatecznymi w Europie, odgrywają również rolę żywicieli pośrednich. Do zarażenia dochodzi drogą pokarmową przez spożycie zanieczyszczonego cystami mięsa wołowego i surowych podrobów wołowych. Ciężkie przypadki neosporozy mogą okazać się kolejną z przyczyn niedowładu tylnych kończyn u psa. Wraz z zaawansowaniem choroby nasila się ataksja, dochodzi do zaniku mięśni, pojawiają się objawy bólowe przy obmacywaniu mięśnia lędźwiowego, czworogłowego, głowy i szyi oraz zaburzenia w metodą diagnozowania lambliozy jest stwierdzenie obecności w stolcu cyst. Ważną rolę odgrywają też badania serologiczne. Do terapii wykorzystuje się leki, w tym zazwyczaj klindamycynę, sulfonamid/trimetoprim. Aby zmniejszyć ryzyko wtórnego zakażenia, należy ograniczyć kontakt pupila ze skażonym środowiskiem. Oznacza to, że psy powinny być karmione gotowanym mięsem, nie wolno dopuścić do skażenia kałem wody i paszy podawanej bydłu. Niedowład nóg u psa przez zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów Zapalenie krążka międzykręgowego i kręgów to kolejna możliwa przyczyna niedowładu u psa. Stan ten najczęściej spowodowany jest przez zakażenie bakteryjne. Może być związany z takimi procesami chorobowymi, jak zapalenie układu krwionośnego, skóry, dróg moczowych. Przy zapaleniu krążka międzykręgowego i kręgów zwierzę ma podwyższoną temperaturę ciała, staje się osowiałe, spada mu apetyt. W wyniku silnego bólu pleców ma trudności ze wstawaniem i chodzeniem. Może pojawić się niezborność, a później niedowład kończyn. Choroba diagnozowana jest w oparciu o liczne badania, w tym rentgenowskie, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, badanie krwi i moczu. Leczenie polega na podawaniu antybiotyku. Ważna jest też fizjoterapia weterynaryjna. Dyskopatia przyczyną niedowładu kończyn u psa Dyskopatia u psa to choroba kręgosłupa z zaburzeniami neurologicznymi. Spowodowana jest wypadnięciem, przesunięciem, degeneracją tarczek międzykręgowych, do czego predysponują zwyrodnienia i nacisk na rdzeń kręgowy. Przypadłość ta rozwinąć się może u każdego psa, lecz najczęściej stwierdzana jest u jamników, pekińczyków, shih tzu i buldogów francuskich. Typowe objawy dyskopatii to: osowiałość, brak apetytu, sztywność i przykurcze mięśni, kulawizna kończyn piersiowych, niechęć do brania na ręce, niedowład, a w ciężkich przypadkach całkowite porażenie kończyn. Kiedy choroba rozpoznana została w początkowym etapie, można spróbować ją leczyć fizjoterapią i dietą. Przy braku efektów konieczne jest leczenie operacyjne, które polega na zlikwidowaniu ucisku na rdzeń kręgowy. Komentarze 29-12-2021 Olgo, należy udać się do innego lekarza weterynarii. Przed umówieniem wizyty można sprawdzić opinie o danej klinice. W przypadku problemów skórnych najlepiej wybrać się z psem do weterynarza specjalizującego się w dermatologii. Tutaj przydatna byłaby biopsja guzka. Olga 28-12-2021 Moj gonczy polski szczeniak nie mpidszerstka 6,5 miesiaca. latwo marznie, kiedy mu on urosnie? Ma tez podskorna kulke na szyi za szczęką od ponad 2 tygodni. Stan byl jak swinka. Dostal antybiotyk i przeciwzapalny. Kiedy to drapnął wyplynela woda, lekko rozowa. Powoli nastapila poprawa. Mimo to jest mala kulka jak orzech. Co to moze byc? 2 weterynarzy nie wie. Ten problem ruchowy, jakim jest niesprawność tylnych łap u psów nie zawsze jest spowodowany jedynie starością. Częstą przyczyną tej dolegliwości mogą być na przykład choroby lub wypadki. Istnieją różnego zabiegi mające na celu poprawę stanu zdrowia i mobilności naszego psa, choć ich skuteczność jest niestety różna i co więcej, nie zawsze powtarzalna. Ogólnie rzecz jednak biorąc najlepsze rezultaty zapewniają z reguły zabiegi starsze psy tracą siłę w tylnych łapach z powodu różnego rodzaju zmian chorobowych związanych z wiekiem. Jednak niesprawność tylnych łap zdarza się również dość często u młodszych kilka różnych powodów, dla których tak się dzieje. Dlatego też ważne jest to, aby umieć zidentyfikować potencjalne przyczyny. A następnie dowiedzieć się tego, jak im można naszym dzisiejszym artykule zaprezentujemy Ci najważniejsze powody, dla których u psów występuje niesprawność tylnych łap. Dowiesz się także, jak można tego uniknąć i jakie są najlepsze metody radzenia sobie z tą dolegliwością u Twojego pupila. Zapraszamy zatem do lektury! Ten problem ruchowy, jakim jest niesprawność tylnych łap u psów nie zawsze jest spowodowany jedynie starością. Częstą przyczyną tej dolegliwości mogą być na przykład choroby lub wypadki. Istnieją różnego zabiegi mające na celu poprawę stanu zdrowia i mobilności naszego psa. Jednak ich skuteczność jest niestety różna. I co więcej, nie zawsze powtarzalna. Ogólnie rzecz jednak biorąc najlepsze rezultaty zapewniają z reguły zabiegi powszechne przyczyny wywołujące niesprawność tylnych łap u psówKiedy u Twojego psa zaczynają słabnąć lub nawet stają się sparaliżowane – tylne łapy, to powinieneś wiedzieć, że istnieją trzy główne typy przyczyny tego rodzaju to dolegliwości natury neurologicznej, ortopedycznej lub ogólnoustrojowej. Gdy u Twojego pupila występują przyczyny typowo neurologiczne, możesz zaobserwować u niego charakterystyczne dolegliwości. Noszą one fachową nazwę niedowładu lub ostrej paraplegii kończyn najczęściej występująca przyczyna tego rodzaju porażenia (która zaczyna się z reguły właśnie od zauważalnego osłabienia tylnych łap) jest zwykle spowodowana chorobą zwyrodnieniową to choroba, która niezwykle powszechnie występuje u psów. Co ciekawe, zupełnie odwrotnie wygląda sytuacja u kotów. Zwierzęta te bardzo rzadko miewają problemy z jest przepuklina dysku typu I i II Hansena?Ten stan chorobowy jest znany, jako przepuklina dysku typu I Hansena. W weterynarii znany jest też typ II Hansena, który cechuje się o wiele bardziej przewlekłą progresję. W efekcie choroba rozwija się znacznie wolniej, co czyni ją mniej agresywną, jednak w większości wypadków stan zwierzęcia będzie poważniejszy, niż w przypadku typu I dysków typu I Hansena dotyczy szczególnie ras psów takich, jak jamnik, cocker spaniel, beagle, pekińczyk i shih tzu. Ale nie tylko, bo mogą na nią zapadać także psy innych zatem podejrzewasz, że Twój pies może cierpieć na przepuklinę kręgosłupa (dowolnego typu Hansena, nie musisz przecież wiedzieć, jak je odróżnić) lub jeśli weterynarz zdiagnozował tę chorobę u Twojego pupila, nie wahaj się ani chwili przed odwiedzenie specjalisty z dziedziny psiej bowiem o tym, że nieleczona niesprawność tylnych łap u psów będzie się jedynie szybko to, że im dłużej Twój pies będzie biegał z nieleczoną przepukliną dysku, tym gorsze mogą być konsekwencje tego zaniedbania, do całkowitego paraliżu tylnej części ciała włącznie. Jeśli jednak zauważysz problem odpowiednio wcześnie, będzie można go skutecznie rozwiązać za pomocą operacji operacji chirurgicznej dla przepukliny kręgosłupa typu I HansenaI chociaż nie możemy Ci w tym miejscu doradzić, czy dobrym pomysłem jest poddanie swojego pupila zabiegowi chirurgicznemu, możemy dostarczyć Ci niezbędnych informacji, które być może pozwolą Ci samodzielnie podjąć pierwsze, ważne jest to, aby zrozumieć, że nie wszystkie operacje kończą się stuprocentowym sukcesem. Jednak statystyki pokazują stosunkowo wysoki wskaźnik powodzenia, gdy choroba zostaje zdiagnozowana odpowiednio zależy po prostu od tego, co stwierdzi neurolog. Operacji można uniknąć, jeśli zwierzę nadal jest w stanie chodzić pomimo przepukliny kręgosłupa. Jeśli jednak specjalista uzna, że pies będzie musiał być zoperowany, to trudno się tej opinii sprzeciwiać, nieprawdaż?W takim przypadku Twój pies będzie musiał przejść sześciotygodniowy plan leczenia obejmujący restrykcję dotyczącą diety i aktywności ruchowej. Dodatkowo będziesz musiał mu podawać kortykosteroidy i inne leki zapewniające ochronę dla układu pokarmowego przed niekorzystnymi efektami zażywania wszystko to jest naprawdę warte zachodu. Poza tym, jeśli zdecydujesz się na operację, powinieneś wiedzieć także o jeszcze jednej ważnej rzeczy. Otóż Twoje zwierzę będzie potrzebowało co najmniej kilku tygodni na całkowity odpoczynek i wygojenie się. Szanse na to, że niesprawność tylnych łap u Twojego psa zaniknie są naprawdę przyczyny powodujące niesprawność tylnych łap u psówUszkodzenie rdzenia kręgowego jest jedną z głównych przyczyn niedowładu lub ostrej paraplegii tylnych kończyn u psów. W takim przypadku musisz uważnie zbadać zwierzę, aby wykluczyć wszelkie inne potencjalne obrażenia. Operacja chirurgiczna może być najlepszą opcją prowadzącą do odzyskania pełnej sprawności przez Twoje chociaż istnieją pewne opcje pozwalające na leczenie Twojego pupila bez konieczności narażania go na jakby nie było poważny zabieg chirurgiczny, to jednak w przeważającej większości przypadków nie dają one zbyt dobrych dodatku podczas standardowej aktywności ruchowej Twojego psa powstają dodatkowe mikropęknięcia na uszkodzonym dysku, co powoduje jeszcze gorszy stan zwierzęcia. Ponadto problem natury naczyniowej lub infekcja, która wpływa na rdzeń kręgowy, może również powodować niesprawność tylnych łap u psów lub zawsze czujny i miej na uwadze zdrowie swojego psa!Wielu właścicieli zwierząt domowych nie zdaje sobie sprawy z tego, że coś tak powszechnego, jak czynnik zapalny, może powodować niesprawność tylnych łap u psów. Infekcja może być także trudna do natychmiastowego wykrycia ze względu na swoje liczne i zróżnicowane mało który właściciel będzie w stanie skojarzyć infekcję w jakiejkolwiek postaci jako czynnik powodujący niesprawność tylnych łap u więcej, psy w wieku od trzech do sześciu miesięcy są najbardziej narażone na tę chorobę. Jednak nigdy nie należy wykluczyć jej wystąpienia u starszych psów. Szczególnie powinieneś zwrócić na nią uwagę, jeśli podejrzewasz, że u Twojego pupila występują jej charakterystyczne też należy zawsze szczepić swojego psa i unikać kontaktu z innymi psami, które mogą cierpieć na niesprawność tylnych łap. Nawet jeśli Ty sam uznasz to za przesadę lub będziesz słyszał takie opinie z ust innych ludzi. Pamiętaj także o tym, że Twój ukochany pies może umrzeć wskutek tej choroby. Będzie więc o wiele lepiej, jeśli poddasz go diagnozie u specjalisty, zamiast próbować leczyć zwierzę na własną może Cię zainteresować ... Ogólnie lizanie łap jest normalnym zachowaniem u wielu psów. Robią to po jedzeniu, po zabawie na zewnątrz, a czasem także przed drzemką. Jeśli jednak zauważysz, że Twój pies robi to częściej, a skóra między palcami stóp jest podrażniona lub pozbawiona futra, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Istnieje wiele powodów, dla których psy liżą swoje łapy. Jedną z najczęstszych przyczyn są alergie. Takie zachowanie może być spowodowane alergiami środowiskowymi, pokarmowymi, a nawet pchłami lub kleszczami. Wiele codziennych substancji może również wywoływać reakcje alergiczne. Mogą to być pyłki, trawa, która została spryskana środkiem owadobójczym, niektóre tworzywa sztuczne lub guma na miskach na żywność, a nawet niektóre leki lub szampony. Reakcję może powodować także sól, którą zimą posypywane są drogi i chodniki. Oprócz alergii nadmierne lizanie łap – w tym żucie łap – może być również spowodowane różnymi typami urazów. Mogą to być oparzenia spowodowane chodzeniem po gorących powierzchniach, jak cement lub asfalt, ale urazy mogą także powodować drzazgi, złamane paznokcie, a nawet ukąszenia owadów. Dobrym pomysłem jest sprawdzenie łap psa, by wykluczyć ewentualny uraz fizyczny, a jeśli taki znajdziemy, w poważniejszych przypadkach warto skonsultować się z lekarzem weterynarii. Badania wykazały, że psy z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (takimi jak zapalenie trzustki) również liżą łapy. Podobne reakcje mogą wywoływać zaburzenia równowagi hormonalnej, takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga. Wreszcie, wrażliwe psy mogą również lizać łapy w reakcji na odczuwany niepokój, podobnie jak niektórzy ludzie obgryzają paznokcie ze zdenerwowania. Jeśli tak jest, staraj się ustalić, dlaczego Twój pies odczuwa niepokój i poszukaj sposobów, aby pomóc mu poczuć się lepiej. Chociaż lizanie łap jest na ogół normalne dla większości psów, jeśli martwisz się, że staje się ono obsesyjne i nie możesz znaleźć oczywistej przyczyny, dobrym pomysłem jest zawsze skonsultowanie się z lekarzem weterynarii, aby wykluczyć poważniejsze schorzenia. Twój pies kuleje na przednią lub tylną łapę, niechętnie wychodzi na spacery i unika zabawy? Pierwsze, co powinieneś zrobić, to zabrać go do lekarza weterynarii na wizytę. Konieczna jest kompleksowa diagnostyka przyczyny kulawizny. Sprawdź, jakie objawy powinny Cię zaniepokoić oraz kiedy należy udać się z pupilem do lekarza weterynarii na wizytę. Dlaczego pies kuleje?Zerwane więzadłoUraz pazurów i opuszekChoroby kościChoroby stawówChoroby genetyczne i polietiologiczneUszkodzenie skóry w obrębie przestrzeni międzypalcowychUszkodzenia mięśni i ścięgienCo zrobić, gdy pies utyka?Objawy, które mogą być niepokojąceKiedy potrzebna jest natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii?Co zrobić, gdy pies złamie łapę? Dlaczego pies kuleje? Przyczyny nie zawsze są oczywiste i widoczne na pierwszy rzut oka. Powodem kulawizny mogą być nie tylko urazy kości, mięśni, więzadeł czy skóry, ale także choroby genetyczne, zwyrodnieniowe, nowotwory i zaburzenia neurologiczne. Przyczyna nie zawsze znajduje się w obrębie kończyn- może być zlokalizowana np. w okolicy kręgosłupa, głowy, jamy brzusznej. Zerwane więzadło Pies odciąża kończynę z zerwanym lub naderwanym więzadłem – utyka i siada tylko na zdrowej nodze, a chorą najczęściej prostuje. Objawy często dotyczą uszkodzonego więzadła krzyżowego, które stabilizuje staw kolanowy. Do jego zerwania może dojść np. podczas spaceru lub zabawy, gdy staw kolanowy ulega gwałtownemu skręceniu lub wyprostowaniu. Uraz pazurów i opuszek Naderwany pazur lub uszkodzona opuszka mogą być przyczyną dużej bolesności i uniemożliwić poruszanie się czworonoga. Te miejsca są dobrze unerwione, dlatego wszystkie nieprawidłowości będą powodować u pupila duży dyskomfort. Zwykła drzazga lub inne ciało obce, ale też nagrzany chodnik w upalny dzień lub asfalt pokryty lodem, mogą być przyczyną uszkodzenia opuszek palcowych. Choroby kości Krzywica, enostoza (młodzieńcze zapalenie kości) i inne schorzenia dotyczące tkanki kostnej mogą uniemożliwiać psu normalne poruszanie się. Niektóre z nich są uwarunkowane genetycznie, ale nieprawidłowości w budowie kości mogą też wynikać ze złej diety. Dlatego pamiętaj, że pies przez całe życie powinien otrzymywać kompletne i zbilansowane posiłki, np. pełnoporcjową suchą i mokrą karmę Pedigree. Choroby stawów Zapalenie stawów jest przyczyną dużej bolesności. Dotyczy psów w każdym wieku, ale najczęściej seniorów i zwierząt z nadwagą lub otyłością. Pupil odciąża chorą nogę i stara się nie wykonywać ruchów, które zmusiłyby go do ruchu w stawie objętym zapaleniem. Chód takiego psa jest sztywny, pupil niechętnie chodzi po schodach i ociąga się z wyjściem na spacer – często potrzebuje więcej czasu, by wyjść z domu. Objawy nasilają się zwykle po dłuższym odpoczynku, gdy staw nie pracował przez kilka godzin. Choroby genetyczne i polietiologiczne Wiele psów ma predyspozycje genetyczne do pewnych chorób. Jedną z nich jest dysplazja stawu biodrowego. Zwierzęta mają nieprawidłową budowę w obrębie panewki miednicy i główki kości udowej, które tworzą ten staw. Prowadzi to do dużych trudności w poruszaniu się psów. Choroba dotyczy przede wszystkim ras szybkorosnących, czyli labradorów, rottweilerów, owczarków niemieckich, bokserów, dogów i golden retrieverów. Dlatego tak ważne jest, aby kupować szczenięta rasowe z rodowodem- dzięki temu masz pewność, że rodzice czy dziadkowie malucha nie chorowali na dysplazję. Uszkodzenie skóry w obrębie przestrzeni międzypalcowych To miejsca bardzo podatne na uszkodzenia nawet podczas zwykłego spaceru. Skóra między palcami jest delikatna, dodatkowo pokrywa ją sierść, co często utrudnia zlokalizowanie przyczyny bólu, czyli np. miejsca z drzazgą lub innym ciałem obcym. Włosy czasem mogą zbijać się w kołtum, do którego przyczepia się piasek, trawa czy nawet drobne patyczki, co prowadzi do urazów i odparzeń skóry między opuszkami. Pamiętaj o regularnym sprawdzaniu i prawidłowej pielęgnacji tych okolic. Uszkodzenia mięśni i ścięgien Mogą być spowodowane np. nadmiernym wysiłkiem podczas spaceru lub mechanicznym uszkodzeniem mięśni. Możliwą przyczyną jest też pogryzienie przez innego psa. Co zrobić, gdy pies utyka? Jeśli Twój pies zaczął nagle utykać na spacerze, obserwuj go i spróbuj nagrać krótki filmik, na którym widać jego trudności w poruszaniu się. Nagranie może się przydać, gdy udasz się z psem na wizytę do lekarza weterynarii. Jeśli zachowanie czworonoga nie uległo zmianie i nie może prawidłowo poruszać się, wróćcie do domu. W przypadku, gdy pies nie chce lub nie jest w stanie dalej iść, weź psa na ręce lub poproś kogoś, by pomógł Ci go przemieścić w bezpieczny sposób do domu lub prosto do samochodu, którym pojedziecie do przychodni weterynaryjnej po pomoc. Jeśli Twój pupil nie sprawia wrażenia, że coś go boli, wróćcie spokojnie do domu. Tam obejrzyj dokładnie łapę psa, na którą utyka. Oceń kończynę od samej góry (miednicy lub łopatek) aż po pazury, a następnie ją omacaj. Zwróć uwagę, jak zwierzę reaguje podczas dotykania poszczególnej okolicy – może popiskiwać, warczeć lub zabierać łapę, gdy będziesz omacywał dane miejsce. Przyjrzyj się szczególnie opuszkom i przestrzeni międzypalcowej. Zobacz, czy w skórę nie wbiło się ciało obce (np. kłos trawy). Porównaj łapę z drugą, której nie odciążał na spacerze. Dzięki temu będziesz miał dobry punkt odniesienia – chora kończyna może być w którymś miejscu obrzęknięta lub bolesna. Nie rób jednak niczego na siłę. Jeśli pupil się wyrywa i nie pozwala się zbadać w domu, umów go na wizytę w przychodni weterynaryjnej. Specjalista przeprowadzi z Tobą szczegółowy wywiad. Wtedy możesz pokazać film ze spaceru, na którym dokładnie widać, na którą łapę pies kuleje i w jaki sposób odciąża kończynę. Lekarz następnie zbada zwierzę i zleci badania dodatkowe – np. RTG lub USG. W niektórych sytuacjach konieczne może się okazać badanie tomografem lub rezonansem, zbadanie krwi lub płynu mózgowo-rdzeniowego. Dopiero po dokładnym przeanalizowaniu wyników badań lekarz zaproponuje leczenie. Sposób leczenia specjalista ustala indywidualnie. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna, ale nie zawsze. Jeśli pies niczego nie złamał, nie zerwał i nie naderwał, często możliwe będzie wdrożenie leczenia zachowawczego – zastosowania opatrunku, podania leków przeciwzapalnych lub przeciwbólowych. Nie lecz psa na własną rękę, bo możesz mu poważnie zaszkodzić. Objawy, które mogą być niepokojące Każda zmiana zachowania pupila powinna być dla jego opiekuna niepokojąca. Pies, który czuje ból, nie może o tym powiedzieć, dlatego okazuje to w inny sposób – ma mniejszą ochotę na spacer, nie jest tak aktywny fizycznie i skory do zabawy jak wcześniej. Może też mieć mniejszy apetyt i więcej odpoczywać w ciągu dnia. Odciążanie nogi podczas poruszania się, lizanie jej lub wręcz wygryzanie wymaga natychmiastowego działania, czyli wizyty z psem u lekarza weterynarii – podobnie jak inne objawy dotyczące chorej kończyny, czyli obrzęk, krwawienie, zaczerwienie lub bolesność podczas omacywania. Niebezpieczne mogą być także objawy o podłożu neurologicznym, czyli chwiejny chód, ruchy maneżowe polegające na zataczaniu kręgów i stopniowym zmniejszaniu średnicy koła, nienaturalne wyginanie lub prostowanie kończyny czy wykonywanie mimowolnych ruchów oraz objawy ogólne, w tym gorączka psa. Kiedy potrzebna jest natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii? Jeśli Twój pies utyka, ma trudności w poruszaniu się, np. chodzi chwiejnym krokiem, ma widoczną ranę lub uległ wypadkowi, należy udać się z nim do lekarza weterynarii na wizytę. Natychmiastowej pomocy potrzebują także psy, których ciągłość skóry została naruszona lub mają objawy ogólne – tracą świadomość, są osowiałe i apatyczne, wykonują bezcelowe ruchy lub mają inne objawy neurologiczne. Złamane kości, naderwane lub zerwane więzadła i ścięgna, skręcenia oraz inne problemy w obrębie kości, mięśni i całych stawów powinny zostać jak najszybciej zdiagnozowane. Czas odgrywa bardzo ważną rolę w wyborze metody leczenia. W wielu przypadkach psy trafiają do specjalistów zbyt późno, gdy rozpoczną się już procesy naprawcze w ich organizmach i gdy rekonstrukcja uszkodzonych tkanek jest utrudniona, a czasem nawet niemożliwa. Dlatego nie zwlekaj i umów się na konsultację z lekarzem weterynarii jak najszybciej. Co zrobić, gdy pies złamie łapę? Niezależnie od typu i miejsca złamania, kończynę psa należy unieruchomić. Najprawdopodobniej konieczna będzie pomoc drugiej osoby. W przypadku złamań otwartych należy założyć opatrunek, a wcześniej oczyścić ranę za pomocą płynu odkażającego i przede wszystkim zatamować krwawienie. Pupil w czasie transportu do gabinetu weterynaryjnego powinien być asekurowany, tak aby nie mógł się poruszać. Nie podawaj czworonogowi żadnych leków – zwłaszcza przeznaczonych dla ludzi. To, co działa u człowieka, może być niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia psa. Stosuj wyłącznie leki przepisane przez lekarza weterynarii. Pamiętaj, że jeśli nie wiesz, jak bezpiecznie przetransportować psa do przychodni weterynaryjnej, możesz skontaktować się z lekarzem weterynarii i poprosić go o wizytę domową. Specjalista pomoże Ci bezpiecznie zabrać psa do gabinetu czy przychodni, jeśli będzie taka konieczność. Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 179 Brak głosów. Oceń artykuł!

pies chwieje się na tylnych łapach